بگذر شبی به خلوت این همنشین درد
تا شرح آن دهم که غمت با دلم چه کرد
خون می رود نهفته ازین زخم اندرون
ماندم خموش و آه که فریاد داشت درد.....
.....روزی که جان فدا کنمت باورت شود 
دردا! که جز به مرگ نسنجند قدر مرد!!.....